Mars uçuşu için radyoaktif kalkanlar göreve hazırlanıyor

Uzayda genelde gözle görülemeyen şeyler ölümcül. Mars yolculuğu sırasında uzun süreler maruz kalınacak olan kozmik radyasyon da bunlardan biri.

Bu yüksek enerji yüklü parçacıklar evrendeki en ölümcül olaylardan doğuyorlar. Süpernova gibi ya da yıldızların çarpışması gibi olaylardan doğan radyasyon kozmosun içinden yolunun üzerine çıkan şeyleri yırtarak geliyor. Bunlardan bir tanesi de bizim astronotlar. Bunun dışında Güneş’den doğan ve güneş patlamalarıyla püskürtülen parçacıklar da var.

Mars yolculuğu kısa süreli uzay yolculukları gibi değil. Birkaç yıl sürecek bir gezi olduğu için bu radyasyondan korunmak aşırı derecede önem taşıyor. Astronotların kanser’den ölmemeleri için bilim adamları aşağıdaki sistemi geliştirmiş. Sistemi geliştirirken de Star Trek dizisindeki Uzay Gemisi Enterprise’dan esinlendiklerini itiraf ediyorlar.

1. Yüksek yoğunluklu polietilen, mıknatısları mikro meteorlardan koruyor.
2. Süperiletken elektrik kabloları Dünya’nınkinden 3000 kat daha güçlü bir manyetik kalkan oluşturacak şekilde yapılara sarılmış. Her sargı çubuklarla güçlendirilerek manyetizmaya karşı korunmuş.
3. Koruyucu güneş kalkanı güneş radyasyonunu süper iletken kablolara ulaşmadan dağıtıyor. Süperiletkenliği korumak için gereken düşük ısı bu sayede sağlanıyor.
4. Silindirik olan ve astronotların yolculuk sırasında yaşayacakları yaşam alanını çevreleyen mıknatıslar. Süper yalıtkan paneller yaşam alanından ısının kaçarak süperiletken kabloları ısıtmasını engelliyor.
5. Sadece bir uçtaki burun ve öbür uçtaki iticiler manyetik kalkanın dışarısında kalıyor.

Bilim adamlarının en büyük problemi manyetik kalkanın uzay gemisini uçurmak için gereken çok değerli enerjiyi emecek olması. Bunu çözmek için bilim adamları süperiletkenleri kullanıyorlar. Normalde elektriği bir kablodan geçirdiğinizde bu akımın bir kısmı kablonun direnci yüzünden ısıya dönüşerek kaybedilir. Bununla beraber süperiletkenler elektriği hiç kayıp olmadan geçirebiliyorlar. Yani bu radyasyon kalkanı bir defa yüklendikten sonra hiç enerji kullanmadan içerisindeki astronotları koruyacak.

Süperiletkenler sadece çok çok düşük sıcaklıklarda çalışıyor. Bu nedenle uzay bunları kullanmak için çok ideal bir ortam. Evren’deki ortalama sıcaklık çok düşük, 10 kelvin’den bile aşağıda (-263 derece santigrat).

Ancak süperiletken’de küçük bir nokta bile güneşin etkisiyle biraz ısınsa süperiletken bu özelliğini kaybediyor. Bu nedenle bilim adamları hafif ve düşük enerjili soğutucular üzerinde çalışıyorlar. Amaçları bu bobini soğuk tutmak.

Bilim adamlarına göre 10 yıl gibi bir zaman lazım bu teknolojinin tam olarak olgunlaşması için. Biz de merakla bekliyoruz.

Yorumlar

yorum