İnsanlığın sonu nasıl gelecek? Evren 25 deneyi
“Evren 25” deneyi, bilim tarihindeki en korkunç deneylerden biridir ve bir fare kolonisinin davranışı aracılığıyla, bilim insanlarının insan toplumlarını açıklamaya yönelik bir girişimidir.
“Evren 25” fikri, yüzlerce farenin yaşayacağı ve çoğalacağı “ideal bir dünya” yaratan Amerikalı bilim adamı John Calhoun’dan geldi. Daha spesifik olarak, Calhoun, kemirgenlerin bol miktarda yiyecek ve suya sahip olduğu ve ayrıca geniş bir yaşam alanına sahip olduğu özel olarak tasarlanmış bir alan olan “Farelerin Cenneti” olarak adlandırılan yeri inşa etti.
Başlangıçta, kısa sürede üremeye başlayan ve popülasyonlarının hızla büyümesine neden olan dört çift fare yerleştirdi. Ancak 315 gün sonra üremeleri önemli ölçüde azalmaya başladı. Kemirgen sayısı 600’e ulaştığında aralarında bir hiyerarşi oluştu ve ardından sözde “zavallılar” ortaya çıktı.
Daha büyük kemirgenler gruba saldırmaya başladı ve bunun sonucunda birçok erkek psikolojik olarak “çökmeye” başladı. Sonuç olarak, dişiler kendilerini korumadılar ve yavrularına karşı saldırganlaştılar. Zaman geçtikçe, dişiler giderek daha agresif davranışlar, izolasyon unsurları ve üreme ruh hali eksikliği gösterdi. Düşük doğum oranı ve aynı zamanda genç kemirgenlerde ölüm oranlarında artış oldu.
Ardından, “güzel fareler” olarak adlandırılan yeni bir erkek kemirgen sınıfı ortaya çıktı. Dişilerle çiftleşmeyi ya da alanları için “savaşmayı” reddettiler. Tek dertleri yemek ve uykuydu. Bir noktada, “güzel erkekler” ve “yalıtılmış dişiler” nüfusun çoğunluğunu oluşturuyordu.
Calhoun’a göre ölüm aşaması iki aşamadan oluşuyordu: “ilk ölüm” ve “ikinci ölüm”. İlki, sadece varoluşun ötesinde hayattaki amacın kaybıyla karakterize edildi – çiftleşme, genç yetiştirme veya toplumda bir rol kurma arzusu. Zaman geçtikçe genç ölüm oranı %100’e ve üreme sıfıra ulaştı. Nesli tükenmekte olan fareler arasında eşcinsellik gözlendi ve aynı zamanda bol miktarda yiyecek olmasına rağmen yamyamlık arttı. Deneyin başlamasından iki yıl sonra koloninin son bebeği doğdu. 1973’te 25. Evrendeki son fareyi öldürmüştü. John Calhoun aynı deneyi 25 kez daha tekrarladı ve her seferinde sonuç aynıydı.
Calhoun’un bilimsel çalışması, toplumsal çöküşü yorumlamak için bir model olarak kullanılmıştır ve araştırması, kentsel sosyoloji çalışması için bir odak noktası olarak hizmet etmektedir.
Şu anda günümüz toplumunda doğrudan paralelliklere tanık oluyoruz. Çok az beceri ve koruma içgüdüsü olmayan zayıf, dişileştirilmiş erkekler ve annelik içgüdüsü olmayan aşırı heyecanlı ve saldırgan dişiler.
